Жұмыста отыру проблемасы туралы алғашқы есеп 1953 жылы келді, сол кезде Джерри Моррис есімді шотланд ғалымы автобус кондукторлары сияқты белсенді жұмысшылар отырықшы жүргізушілерге қарағанда жүрек ауруынан аз зардап шегетінін көрсетті.Ол бір әлеуметтік топтан болғанына және бір өмір салтын ұстанатынына қарамастан, жүргізушілер кондукторларға қарағанда инфаркттан әлдеқайда жоғары болатынын, біріншілерінің жүрек талмасынан өлу ықтималдығы екі есе жоғары екенін анықтады.
Эпидемиолог Питер Катцмаржик Морристің теориясын түсіндіреді.Денсаулығын тым көп орындайтын кондукторлар ғана емес, жүргізушілерде де дұрыс емес.
Мәселенің түп-төркіні мынада: біздің денеміздің сызбасы кеңсе креслолары пайда болғанға дейін сызылған.Біздің аңшы-теруші ата-бабаларымызды елестетіп көріңізші, олардың мотивациясы қоршаған ортадан мүмкіндігінше аз күшпен барынша көп энергия алу болды.Егер ертедегі адамдар бурундукиді қууға екі сағат жұмсаса, соңында алынған энергия аң аулау кезінде жұмсауға жеткіліксіз болды.Оның орнын толтыру үшін адамдар ақылды болып, тұзақтар жасады.Біздің физиологиямыз энергияны сақтауға арналған және ол өте тиімді, ал біздің денеміз энергияны сақтауға арналған.Біз энергияны бұрынғыдай көп пайдаланбаймыз.Сондықтан біз семіреміз.
Біздің зат алмасуымыз тас дәуіріндегі ата-бабаларымыз үшін оңтайлы түрде жасалған.Олар түскі асқа дейін аңдып, олжасын өлтіруі керек (немесе, кем дегенде, оны іздеу).Қазіргі адамдар біреуді кездестіру үшін көмекшісінен залға немесе фастфуд мейрамханасына баруды сұрайды.Біз аз жасаймыз, бірақ көп аламыз.Ғалымдар сіңірілген және жағылған калорияларды өлшеу үшін «энергия тиімділігі коэффициентін» пайдаланады және адамдар бүгінде 1 калорияны тұтынған кезде 50 пайызға көбірек тамақ жейді деп есептеледі.
Жалпы, кеңсе қызметкерлері ұзақ отырмауы керек, кейде тұрып серуендеп, жаттығулар жасауы керек, сонымен қатаркеңсе креслосыбел омыртқаңызды қорғау үшін жақсы эргономикалық дизайнымен.
Жіберу уақыты: 02 тамыз 2022 ж